درنگی

از

میم حجری

لئو لوونتهال

تبلیغات و خشونت و زور و قهر

را

مشخصات ماهوی سیاست فاشیستی می داند.


لئو لوونتهال

در اثرش تحت عنوان «پیامبران کاذب»

به تجزیه و تحلیل فنون رتوریکی (حرافی، سخن بازی) ئی می پردازد که مبلغان و مروجان سیاست فاشیستی

در متون و اعلامیه ها و سخنان خود مورد استفاده قرار می دهند.

لئو لوونتهال

یکی از مؤسسان «تئوری انتقادی» و پژوهشگر کمونیکاسیون (مخابرات، مباحثات، هماندیشی) بود.

لئو لوونتهال
در سنت کلاسیک روانشناسی سیاسی

در ایالات متحده امریکا در سال های ۱۹۴۰

به بررسی نقش «مبلغان و مروجان» سیاست فاشیستی می پردازد.


«مبلغان و مروجان» سیاست فاشیستی

به اشاعه توطئه ـ تئوری و «اخبار فیک» (جعل و تحریف اخبار) می پردازند

و

در مقابل جمعیت طرفدار خود،

بر پیشانی چپ ها و سیاستمداران و زنان و مردان یهودی

مهر دشمن همگانی می کوبند

و

همه کاسه ها و کوزه های بحران جامعتی را بر سر آنان خرد و خراب می کنند.

کسب و کار «مبلغان و مروجان» سیاست فاشیستی

خر پروری دسته جمعی جمعیت کشورها و منحرف سازی افکار عمومی از مسائل و معضلات حقیقی جامعه است.

لئو لوونتهال

این را «آزمایش عام پوگروم» محسوب می دارد.

(پوگروم یک واژه روسی است و به معنی تخریب و تار و مار و قتل و غارت است.

پوگروم

به تهمت باران سازی اقلیت های مذهبی، ملی و قومی و تهاجم خشونت آمیز بر زندگی و دارایی آنان اطلاق می شود.

اقداماتی که توسط دولت کشور تحمل و یا حتی حمایت می شوند.

این مفهوم در سال ۱۸۸۱، با حملات ضد یهودی در روسیه تزاری

معروفیت بین المللی کسب می کند.

پوگروم

دیری است که جزو مفاهیم عامیانه و علمی است.

مترجم).

مواد و مصالح بررسی شده توسط لئو لوونتهال

نه تنها پژوهش تاریخی ارزشمندی راجع به ایده ئولوژی راستگرایی،

بلکه علاوه بر آن به شدت اکتوئال و بالفعل است.

اگر کسی امروزه لاطائلات راستگراها را بشنود و یا نظری بر سوشیال مدیا بیندازد،

به اکتوئالیته (حی و حاضریت و فعلیت) این بررسی های لئو لوونتهال پی می برد.

پایان