خود آموز خود اندیشی (۹۰۹)
شین میم شین
بوستان
باب سوم
در عشق و مستی و شو
مقدمه
بخش اول
(دکتر حسین رزمجو، «بوستان سعدی»، ص ۷۸)
ما به سوی آنچه دانش زمانه مان نموده، می رویم!
حافظ
تو با خدای خود انداز کار و دل خوش دار!
که رحم، اگر نکند مدعی، خدا بکند.
معنی تحت اللفظی:
تو کارها را به امید خدا رها کن و خوش باش.
چون اگر بشر رحم نکند، خدا رحم می کند.
حافظ
در این بیت غزل
به بشر رهنمود می دهد:
او
دیالک تیک ستمگر و ستمکش
را
لاینحل می داند.
به همین دلیل
ستمکش را به انفعال مطلق فرامیخواند.
دلیل حافظ برای مرخص کردن ستمکش
دلیلی علمی ـ غیبی است.
معلوم نیست که حافظ از کجا می داند که اگر قوم مغول رحم نکرد و کشور را به آتش کشید و هر جنبنده ای را کشت،
خدا حتما رحم خواهد کرد.
جامعه ـ تئوری حافظ
عمیقا
انفعالی و ارتجاعی است.
بشر
در جامعه ـ تئوری حافظ، نازلتر و منفعلتر از گاو و خر است.
حتی حق لگد پراندن ندارد.
چه رسد به مقاومت و مبارزه و اعتراض و انتقاد انقلابی.
ادامه دارد.
