قرآن کریم از دیدی دیگر (۱۸۳)
ویرایش و تحلیل
از
فریدون ابراهیمی
﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَذَرُوا مَا بَقِيَ مِنَ الرِّبَا إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ﴾
[ البقرة: ۲۷۸]
اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، از خدا بترسيد، و اگر ايمان آورده‌ايد، از ربا هر چه باقى مانده است رها كنيد.
کریم
در این آیه
دیالک تیک تهدید و تطمیع (بیم و امید)
را
فراموش می کند
و
فقط
به تهدید مؤمنین می پردازد.
ضمنا
از مؤمنین رباخوار می خواهد که بدهکاران را به حال خود بگذارند.
شاید
یکی از دلایل مخالفت کریم با ربا،
جلب بدهکاران به اسلام باشد.
﴿فَإِن لَّمْ تَفْعَلُوا فَأْذَنُوا بِحَرْبٍ مِّنَ اللَّهِ وَرَسُولِهِ ۖ وَإِن تُبْتُمْ فَلَكُمْ رُءُوسُ أَمْوَالِكُمْ لَا تَظْلِمُونَ وَلَا تُظْلَمُونَ﴾
[ البقرة: ۲۷۹]
و هرگاه چنين نكنيد، پس جنگ با خدا و رسول او را اعلام كنيد.
و
اگر توبه كنيد،
اصل سرمايه از آن شماست.
در اين حال
نه ستم كرده‌ايد و نه تن به ستم داده‌ايد.
کریم
در این آیه،
دوباره
به
دیالک تیک تهدید و تطمیع (بیم و امید)
برمی گردد:
قطب تهدید
را
به صورت «محاربه با الله و رسول الله» بسط و تعمیم می دهد
و
قطب تطمیع
را
به صورت «حق تصاحب بر سرمایه که مایه ربا بوده است.»
ضمنا
آنها را از ستمکار و ستمدیده بودن رهایی می بخشد.
کریم
خیلی خوب از کیسه خالی خلیفه می بخشد.
ادامه دارد.
