پروفسور دکتر گونتر کروبر

برگردان

شین میم شین

آنالیز و سنتز در عصر جدید

ادامه

هگل

گئورگ ویلهلم فریدریش هگل

( ۱۷۷۰ ـ ۱۸۳۱)

۱

  • پیوند دیالک تیکی میان آنالیز و سنتز برای اولین بار توسط هگل مطرح می شود.

۲

  • هگل آنالیز و سنتز را در وحدت تضادمند شان، به مثابه دو متد برای کشف حقیقت می داند.

۳

  • به نظر هگل، امپیریسم (مکتب اصالت تجربه) با تقلیل شیئ (موضوع) واحد به تعین های مجزا از هم، آنالیز را مطلق می کند.

۴

  • متد آنالیتیکی، متدی (اسلوبی) است که «مشخص موجود را تجزیه می کند.

۵

  • تفاوت های آن را منفرد می سازد و به آنها فرم عامیت انتزاعی (مجرد) اعطا می کند.

۶

  • و یا مشخص را به مثابه اصل حفظ می کند و با صرفنظر (انتزاع) از خواص غیرماهوی ظاهری، به عمده کردن عام مشخصی، نوعیتی و یا قوه و قانونی مبادرت می ورزد.»
  • (هگل، «دایرة المعارف»، پاراگراف ۲۲۷)

۷

  • سنتز (ترکیب) را نباید به مثابه جمع ساده نتایج حاصل از آنالیز (تجزیه) تلقی کرد.

۸

  • سنتز (ترکیب) باید با حرکت از عام به سوی شناخت منفرد در ضرورت و عامیتش نایل آید.

۹

  • سنتز (ترکیب) به مثابه وحدت تز و آنتی تز و به مثابه نفی دیالک تیکی تز و آنتی تز، به معنی مرحله عالی تر دانستن (دانش) خواهد بود.

ادامه دارد.