هیئت تحریریه کلکتیو

برگردان

شین میم شین

۱

· سرمایه گذاری در سوسیالیسم به مجموعه هزینه هایی اطلاق می شود که در خدمت تشکیل و یا وسعت یابی صندوق مربوطه در کلیه رشته های اقتصاد ملی در زمینه های زیر است:

الف

· در زمینه وسعت یابی و یا ایجاد مراکز تولیدی

ب

· در زمینه تشکیل حمل و نقل و امور خبری

پ

· در زمینه حوزه های غیر تولیدی زیر:

۱

· در زمینه تجارت

۲

· در زمینه ساختمان مدارس، بیمارستان ها، مراکز فرهنگی و غیره

۲

· منابع سرمایه برای سرمایه گذاری از قرار زیرند:

الف

· صندوق دولتی

ب

· درآمد ملی

۳

· در پلان سرمایه گذاری دولتی، صندوق های مادی و مالی بر مهمترین و مؤثرترین نیات سرمایه گذاری تمرکز می یابند.

۴

· در پلان سرمایه گذاری دولتی، دولت سوسیالیستی از بودجه دولتی بنا بر سیستم وام و صندوق دولتی واحدهای اقتصادی، وسایل لازم را به طرز پلان بندی شده عرضه می دارد.

۵

· کل حجم سرمایه گذاری (سرمایه گذاری ناخالص) در برگیرنده سرمایه گذاری برای جایگزین سازی صندوق اساسی به مصرف رسیده و سرمایه گذاری برای وسعت بخشی به صندوق اساسی (سرمایه گذاری خالص) است.

۶

· مشخصه هر دو نوع ناخالص و خالص سرمایه گذاری این است که به مثابه سرمایه گذاری فشرده صورت می گیرند.

۷

· سرمایه گذاری های فشرده به ارتقای مؤثریت روند انباشت سرمایه و قبل از همه به استفاده بهتر از کلیه صندوق های اساسی موجود منجر می شوند.

۸

· در جمهوری آلمان دموکراتیک از اصل خود اقتصاد ورزی سرمایه گذاری توسط کارخانجات خلقی به هم پیوسته و کارخانجات خلقی نیز استفاده می شود.

۹

· خود اقتصاد ورزی سرمایه گذاری مطالبات متنوع از رهبری، پلان بندی و تأمین مالی سرمایه گذاری مورد نظر طلب می کند.

ادامه دارد.