سادیسم در مردان
نويسنده:

زهرا تارشی

ویرایشی و درنگی

از

میم حجری


۱

«سادیسم یا دیگرآزاری

نوعی اختلال رفتاری است که به صورت تمایل فرد برای آزار و اذیت جسمی، روانی و جنسی دیگران

به موجب کسب لذت و رسیدن به آرامش،

تبارز می‌نماید.»

مفهومی به نام اختلال رفتاری وجود ندارد.

مفهومی به نام اختلال روانی و اختلال شخصیتی وجود دارد.


سادومازوخیسم یا آزارگری و آزارخواهی

عبارت است

از

دو نقطه مقابل انحراف سادیسم و مازوخیسم، آزار یا تحقیر دیگران و بی‌احترامی به آن‌ها، یا آزار دیدن یا مورد بی‌احترامی و تحقیر دیگران قرار گرفتن

که

سبب ارضای روانی می‌شود.

این نابِهنجاری، به تعاملاتی گفته می‌شود که در آن،

یک شخص، با آزار دادن فرد دیگری و یا از درد کشیدن و تحقیر شدن

لذت می‌برد و ارضا می‌شود.

۲

سادیسم در تقابل با مازوخیسم یعنی «خودآزاری» قرار دارد.

بر اساس یافته‌های روان‌شناسان

سادیسم بیش‌تر در مردان و مازوخیسم در زنان شکل می‌گیرد.

نه روان شناسی انتزاعی وجود دارد و نه روان شناس انتزاعی.

به همین دلیل این ادعای زهرا تارشی معیوب است.

سادیسم و مازوخیسم

از اختلالات روانی اند.

اختلالات روانی

منشاء طبیعی (مثلا ژنه تیکی) و جامعتی دارند

و

نه منشاء جنسیتی.

خود جنسیت نیز تابع عوامل طبیعی و جامعتی است.

زن و مرد انتزاعی وجود ندارد.

زن و مرد

تحت سیطره مناسبات تولیدی حاکم (تحت سیطره حاکمیت طبقاتی و یا طبقه حاکمه)

شکل می گیرند.

به همین دلیل نمی توان ادعای روان شناسان انتزاعی را تأیید کرد.

ادامه دارد.