پروفسور دکتر گونتر کروبر

برگردان

شین میم شین

۱

  • تجربی و نظری (امپیریکی و تئوریکی) به دو نوع شناخت علمی اطلاق می شود که در کردوکار معرفتی انسان و در روند پژوهش علمی او وحدتی را تشکیل می دهند و همدیگر را تکمیل می کنند:

معارف تجربی (امپیریکی)

۱

  • دانش تجربی (امپیریکی) نتیجه مشاهده، بررسی آزمایشگاهی و استفاده از روش های علمی دیگر است که بر شناخت حسی مبتنی اند و ماهیتا به شناخت حسی مربوط می شوند، ولی نمی توان آنها را در شناخت حسی خلاصه کرد.

  • مراجعه کنید به حسی و عقلی

۲

  • به کمک شناخت تجربی (امپیریکی)، توصیف حتی المقدور جزء به جزء اوبژکت ها، روابط و غیره مربوط به عرصه مورد نظر صورت می گیرد.

۳

  • معارف (و یا شناخت های) تجربی اما قاعدتا فقط پدیده های خارجی را منعکس می کنند.

۴

  • برمبنای معارف تجربی، نه توضیح ماهیت پدیده ها امکان پذیر می گردد و نه کشف علل و نه پیشگوئی های دقیق علمی امور نا شناخته.

معارف نظری (تئوریکی)

۱

  • معارف نظری (تئوریکی) حاوی قرینه حسی بی واسطه نیستند.

۲

  • مفاهیم انتزاعی (مجرد) که معارف نظری (تئوریکی) به وسیله آنها تبیین می یابند، قاعدتا به معنی اوبژکت های ایدئالیزه گشته و به معنی بازسازی های منطقی واقعیت اند و به طور بی واسطه با هیچ اوبژکت واقعی که در دانش منتج از تجربه حسی به کمک مشاهده و آزمایش وجود داشته باشد، انطباق ندارند.

  • مراجعه کنید به ایدئالیزاسیون

۳

  • دانش نظری (تئوریکی) ماهیت پدیده ها را در عرصه مربوطه منعکس می کند.

۴

  • دانش نظری (تئوریکی) هم توضیح امور تجربی شناخته شده را و هم پیشگوئی علمی امور نا شناخته را امکان پذیر می سازد.

۵

  • جملات حاوی دانش نظری می توانند ـ برخلاف جملات تجربی (امپیریکی) ـ از روابط عینی موجود پرده بردارند.

ادامه دارد.