درنگی در کنفوسیوس و جهان بینی او (۱۷)
نام هنگام تولد
کوین شاه
(۵۵۱ قبل از میلاد ـ ۴۷۹ قبل از میلاد)
(عمر: ۷۱–۷۲ سال)
درنگی
از
شین میم شین
کنفوسیوس
با زنی ازدواج کنید که اگر مرد می بود، بهترین دوست شما می شد.
این اندرز و ادعای کنفوسیوس
هم نشانگر جهان بینی و جامعه شناسی او ست
و
هم مملو از معایب و ایرادات معرفتی و نظری زیر است:
کنفوسیوس
اولا
منکر برابری زنان و مردان است.
اگر چنین نبود، چنین اندرزی نمی داد.
ثانیا
تعریف روشنی از مفاهیم آشنایی، عشق، دوستی، رفاقت ندارد.
ثالثا
از علل و دلایل و مبانی و معانی ازدواج بی خبر بوده است.
رابعا
این اندرز کنفوسیوس
اندرزی سوبژکتیویستی (مبتنی بر ذهنگرایی، میلی، این و آنی) است.
یعنی
حداقل اوبژکتیویستی (مبتنی بر عینگرایی، مستقل از زن و مرد) نیست.
چه رسد به اینکه دیالک تیکی باشد.
خامسا
ازدواج
پیوندی دیالک تیکی است.
یعنی
دو طرفه است و نه یکطرفه.
زن
اوبژکت واره و چیز واره و برده واره نیست
تا مرد تصمیمگیر مطلق باشد.
مرد
با رهی و برده و کنیز می تواند بدون رضایت او جفتگیری کند.
ولی نمی تواند ازدواج کند
و گرنه زندگی مشترک برایش به دوزخی با عذاب الیم مبدل می شود.
زن
زباله نیست.
زن
جنده نیست تا مرد به ازای پشیزی رفع حاجت جنسی کند و برود.
زن
چیزی جامد و بیجان و بی احساس و بی روح و روان نیست.
زن
از سر تا پا
سوبژکت
است.
زن
به اندازه ای مرد را از نعمت لذت از هرنوع برخوردار می سازد که خود می تواند و می خواهد.
علاوه بر این،
پیوند ازدواج
به علل و دلایل سوبژکتیو و اوبژکتیو و مادی و معیشتی و طبقاتی و مصلحتی و منفعتی و استه تیکی و اروتیکی و اتیکی و سکسوئالیستی و ژنه تیکی و غریزی و ملی و غیره
هم از سوی مرد و هم از سوی زن
برقرار می گردد.
ضمنا
رابطه زن و شوهر
رابطه ای دیالک تیکی است.
یعنی
مبتنی بر همزیستی و همستیزی، قهر و آشتی، عشق و نفرت، مهر و قهر، زر و زور، عهد و وفا، خدمت و خیانت، عهد شکنی و جفا و غیره است.
کریم
ازدواج
را
به مراتب رئالیستی تر و راسیونالیستی تر از کنفوسیوس
درک می کند و توضیح می دهد:
ان من اولادکم، ازواجکم، اموالکم
فتنه
عدو لکم.
فرزندان تان، زنان تان، اموال تان
اسباب آزمایش اند.
دشمنان تان اند.
ادامه دارد.
