شین میم شین

بوستان

باب سوم

در عشق و مستی و شور

حکایت پانزدهم

(دکتر حسین رزمجو، «بوستان سعدی»، ص ۹۲ ـ ۹۳ )

ما به سوی آنچه دانش زمانه مان نموده، می رویم

پریشان شود گل، به باد سحر

نه هیزم، که نشکافدش جز تبر

معنی تحت اللفظی:

گل در اثر نسیمی پرپر می شود.

برخلاف هیزم هیزم به ضرب تبر شکافته می شود.

سعدی

در این بیت شعر،

دیالک تیک اهل صورت و ارباب معنی

را

به شکل دیالک تیک هیزم و گل بسط و تعمیم می دهد

و

از حساسیت و ظرافت و لطافت ارباب معنی (گل) پرده برمی دارد،

که

با پر زدن مگسی، به شور و حال می آیند و دست بر سر می کوبند،

که

مانند گل، به نسیمی پریشان می شوند،

در حالیکه اهل صورت (هیزم)

بی احساس و شور و حال اند،

برای سرحال آوردن شان،

چماق و چوب و زندان و زجر و دار لازم است،

که

مانند هیزم، برای شکافتن شان تبری تیز و مردان قوی هیکل لازم است،

نه نسیم سحر.

دیالک تیک اهل صورت و ارباب معنی،

در واقع توسعه و تعمیم دیالک تیک فرم و محتوا و یا دیالک تیک نمود و بود (ماهیت) است

و

یا

دیالک تیک فرم نمودین و محتوای ماهوی است.

ادامه دارد.