80x

درنگی

از

شین میم شین

منبع:

ویکی پیدیا

حزب کمونیست کارگری ایران

(حککا)

تا پیش از این،

این حزب در خرداد ۱۳۹۳ با صدور بیانیه‌ای،

مخالفت خود را با وجود هر نوع تأسیسات اتمی که بر محیط زیست و امنیت منطقه و جامعه تأثیر می‌گذارد

اعلام کرده است.

معنی تحت اللفظی:

کمونیسم کارگری

در صورتی که تأسیسات اتمی بر محیط زیست و امنیت منطقه و جامعه اثرگذار باشد،

از ان صرفنظر خواهد کرد.

مفاهیم کمونیسم کارگری در این موضعگیری

قابل تفسیر دلبخواهی اند.

هیچ حزب و سازمان سیاسی

در جهان یافت نمی شود که چنین موضعی داشته باشد.

حتی احزاب کشورهای امپریالیستی در اروپا

حاضر به صرفنظر از تأسیسات اتمی نیستند.

چون برای تولید برق بقیه متدها کفایت نمی کنند.

به ویژه اگر تولید برق با استفاده از ذغال سنگ و غیره را بالاجبار کاهش دهند.

حتی ژاپن علیرغم فاجعه سونامی و انفجار رآکتور اتمی در فوکوشیما و در بدری کماکان صدها هزار تن از سکنه منطقه مربوطه

از تأسیسات اتمی صرفنظر نکرده است.

معلوم نیست که منظور کمونیسم کارگری از رعایت امنیت منطقه چیست؟

امنیت اسرائیل؟

عجب حزبی خدا داده.

چرا از اسرائیل کسی نمی خواهد که از کلکسیونی از تسلیحات امحای همگانی اش صرفنظر کند

و

یا حداقل به سازمان انرژی اتمی اجازه نزدیک شدن به تأسیسات اتمی را بدهد؟

کدام کشوری بیشتر از اسرائیل امنیت منطقه را شب و روز به خطر می اندازد؟

بی دلیل نیست که خیلی ها کمونیسم کارگری را وابسته به ام آی ۶ و اسرائیل می دانند.

این موضع کمونیسم کارکری

در هر صورت

سؤال انگیز و سوء ظن انگیز است.

حتی

داشتن بمب اتمی

برای تضمین امنیت جامعه مضر نیست.

چه رسد به داشتن تأسیسات صلح آمیز اتمی برای حوایج انرژتیکی و پزشکی و غیره.

مگر کره شمالی و پاکستان و هندوستان بمب اتمی و رآکتور اتمی ندارند؟

کی و کجا امنیت منطقه مربوطه را به خطر انداخته اند؟


اعضای این حزب در بخش‌های مختلف سیاسی، کارگری، زنان، جوانان، دانشجویی، پناهندگی، کودکان و حقوق بشر فعالیت می‌کنند و ده‌ها فعالیت را سازمان می‌دهند.

این امری طبیعی است.

از شناخته شده‌ترین چهره‌های این حزب در ایران و جهان می‌توان به

مینا احدی، مریم نمازی، شیوا محبوبی، فریده آرمان، مهین علیپور، مرسده قائدی، عبداله اسدی، شهلا دانشفر، کیوان جاوید، اصغر کریمی، محسن ابراهیمی، ایمان شیرعلی و …

اشاره کرد.

بر خلاف بیشتر احزاب، سازمان‌ها و گروه‌های سیاسی

چه در داخل و چه خارج از ایران،

کنگره‌های این حزب به صورت علنی برگزار می‌شود

و

از طریق شبکه اینترنت و تلویزیون این حزب،

به صورت زنده پخش می‌گردد و حضور عموم مردم در کنگره‌ها نیز آزاد است.

ادامه دارد.