خود آموز خود اندیشی (۱۱۴۸)
شین میم شین
بوستان
باب سوم
در عشق و مستی و شور
حکایت ششم
(دکتر حسین رزمجو، «بوستان سعدی»، ص ۸۶ ـ ۸۷)
ما به سوی آنچه دانش زمانه مان نموده، می رویم
عشق مورد نظر سعدی و حافظ،
گرایشی بیمارگونه، ایراسیونالیستی و تنفرانگیز است.
سعدی
مفهوم «عشق» را برای تقدیس رابطه ننگین بنده و ارباب بنده دار مورد سوء استفاده قرار می دهد و از آن برای تحکیم و بتون ریزی مناسبات جامعتی فئودالی ـ بنده داری بهره گیری می کند.
توجیه جور وجفای معشوق کذائی در حق دلباخته خویش، راه را برای توجیه ستم و تعدی زبردستان بر زیردستان در جامعه طبقاتی
هموار می سازد.
این عشق باید افشا و رسوا شود و علیه آن باید مبارزه روشنگرانه فراگیری آغاز شود.
عشقواره بنده وار یکطرفه باید به مثابه توهین به مقام و منزلت و عزت انسانی مورد انتقاد هومانیستی ویرانگر قرار گیرد و جای خود را به عشق واقعی مبتنی بر برابری انسانها بدهد.
ادامه دارد.