دایرة المعارف روشنگری

دومه نیکو لوسوردو
( ۱۹۴۱ ـ ۲۰۱۸ )

دیالک تیک انقلاب

(مقایسه روسیه با چین)

پروفسور دکتر دومه نیکو لوسوردو

برگردان

شین میم شین

بحران قرارداد اجتماعی سال ۱۹۴۹ در چین

۱

• برای تضمین تمامیت ارضی چین می بایستی از ادامه غصب مناطق مختلف کشور جلوگیری شود و به این روند که از زمان «جنگ تریاک» آغاز شده بود، قاطعانه خاتمه داده شود و قبل از همه می بایستی تایوان، که تحت کنترل واشنگتن قرار داشت، به دامن کشور برگردانده شود.

۲

• نخستین قدم عبارت بود از کنترل مجدد دو جزیره کو وه موی و ماتسو که چرچیل در نامه خود به آیزنهاور، در سال ۱۹۵۵ راجع به آنها چنین می نویسد:

الف

• «این دو جزیره که در نزدیکی های ساحل قرار دارند، به طور قانونی جزو خاک چین اند.

ب

• این دو لیکن اهمیت ملی و نظامی خاصی دارند و برای مداخله نظامی در قاره چین ایدئال اند.»

۳

• از زمانی که ارتش چیان کایچک، تایوان را اشغال کرده و از حمایت ایالات متحده امریکا برخوردار است، این طرز نگرش رئیس جمهور امریکا را از آن باز نمی دارد که دست کم دو بار در سالهای ۱۹۵۴ و ۱۹۵۸ چین را با تسلیحات اتمی مورد تهدید قرار دهد.

• (بویله، «مکاتبات چرچیل با ایزنهاور»، ۱۹۵۳ ـ ۱۹۵۵، ۱۹۹۰، ص ۱۹۳)
• (کلارک،، «جهان باید با چین و تایوان آسیای دیگری داشته باشد»، در هرالد تریبون بین المللی، ۲. ۲. ۱۹۹۶)

۵

• یک همچو تهدید هولناکی را باید جدی گرفت.

۶

• گذشته از این فقط جمهوری خلق چین نیست که تحت فشار قرار دارد.

۷

• نخست وزیر سابق فرانسه، بیدا در خاطراتش می نویسد که دالس هنگام سقوط دین بین فو، به او گفته بود:
• «اگر ما به شما دو تا بمب اتمی بدهیم، چی؟» که فوری علیه ویتنام مورد استفاده قرار گیرند!
• ( الف. فونتین، «تاریخ»، ۱۹۶۸، حلد ۲، ۱۱۸)

۸

• از آنجا که تناسب قوا به نفع ایالات متحده امریکا بود، اتحاد شوروی فقط می توانست، تمامیت ارضی چین را تضمین کند.
• ولی نه بیشتر از آن را.

۹

• در نتیجه، کشور پهناور آسیائی مجبور می شود به دو جزیره استراتژیک یاد شده، که حتی چرچیل هم قانونا جزو خاک چین می داند، چشم پوشی کند.

۱۰

• چنین است که نشانه های اولیه اختلاف میان دو کشور سوسیالیستی بزرگ آشکار می شوند.

۱۱

• عامل اختلاف قبل از همه پیشنهاد خروشچف، مبنی بر ایجاد نیروی دریائی مشترک چین و شوروی است که در واقع به معنی محروم کردن چین از داشتن نیروی دریائی مستقل خود بوده است.

۱۲

• مائو در گفتگو با یودین، سفیر شوروی در پکن، لحن تند و نامتداولی به خود می گیرد:
• «دیروز بعد از جدا شدن از یکدیگر نتوانستم چیزی بخورم و یا حتی بخوابم.»
• (مائو، «دیپلوماسی»، ۱۹۹۸، ص ۲۵۹)

ادامه دارد.