پروفسور دکتر یورگن اشمولاک

 

برگردان

شین میم شین

  

۱

  •     همبود (اجتماع) به کیفیت اتحاد اجتماعی، سیاسی و اخلاقی انسان ها اطلاق می شود.

 

۲

  •     اعضای هر همبود به وسیله وجوه مشترک سیاسی، فکری و اخلاقی نسبتا ثابت و همیشگی که از مناسبات اجتماعی مادی نشئت می گیرند، با یکدیگر رابطه برقرار می کنند، وجوه مشترکی که با پیشرفت اجتماعی موجود انطباق دارند و در خدمت تحقق (جامه عمل پوشی، واقعیت یابی) آن خدمت آنند.

 

۳

  •     با این وجوه مشترک، آماج ها، منافع و استنباطات معینی انطباق دارند که از سوی اعضای همبود داوطلبانه نمایندگی می شوند و به مورد اجرا گذاشته می شوند.

 

۴

  •     همبود به برکت تحقق توامان این آماج ها، منافع و استنباطات و همچنین تحت تأثیر متقابل افراد مختلف به تشکیل شخصیت اعضای خود نایل می آید.

 

۵

  •     در فلسفه و جامعه شناسی بورژوائی اغلب دو نکته از دیده ها پنهان نگه داشته می شود:

 

الف

  •     اولا این نکته که توسعه و مؤثریت هر همبود همواره بر بنیان مناسبات اجتماعی مادی و منافع اجتماعی عینی معینی صورت می گیرد.

 

ب

  •     ثانیا این نکته که خصلت مشخص و تاریخی هر همبود به وسیله بنیان های مادی و طبقاتی آن تعیین می شود.

 

۶

  •     مثلا این نکته نادیده گرفته می شود که در هر جامعه طبقاتی آنتاگونیستی (آشتی ناپذیر) ـ قاعدتا ـ ستمکشان و استثمارشوندگان ـ مثلا طبقه کارگر در جامعه سرمایه داری ـ  به صورت یک همبود طبقاتی متحد می شوند تا برای تحقق منافع پیشرفته، آماج ها و استنباطات مشترک  خود علیه ستمگران و استثمارگران مبارزه کنند.

 

ادامه دارد.