دایرة المعارف جامعه شناسی مارکسیستی ـ لنینیستی (۶۶۰)
پروفسور دکتر
ولفگانگ ایشهورن
اریش هان
مانفرد پوشمن
روبرت شولتس
هورست تاوبرت
و دهها تن دیگر
(۱۹۶۹)
برگردان
شین میم شین
خلاقیت
۱
· خلاقیت، عنصری در کردوکار افراد و گروه های اجتماعی است که در جهت تشکیل و یا تکمیل ارزش های مادی و فکری موجود به معنی پیشرفت جامعتی صورت می گیرد.
۲
· خلاقیت با تفکر فشرده (غلیظ) و جست و جوی مهارناپذیر معارف (شناخت ها) و عمل منطبق با آنها در پیوند است.
۳
· آماج تفکر و عمل خلاق، غنی تر سازی و بهترسازی چیزهای موجود در راستای پیشرفت جامعتی مثلا زیر است:
الف
· معارف موجود
ب
· مهارت های موجود
پ
· فراورده های موجود
ت
· مشخصات موجود
۴
· خلاقیت همیشه با ایجاد معارف جدید از معارف موجود و یا طرق استفاده جدید از معارف موجود در رابطه است.
۵
· خلاقیت بدین معنا حاوی کسب و تکمیل معارف و عمل مولد جامعتی هرچه بهتر است.
۶
· در همه عرصه های جامعه مثلا عرصه های زیر خلاقیت وجود دارد:
الف
· در عرصه تولید
ب
· در عرصه علم
پ
· در عرصه سیاست
ت
· در عرصه فرهنگ
ث
· در عرصه تشکیل شخصیت و غیره
۷
· خلاقیت در عرصه تولید مادی و فکری، حوزه تعیین کننده ای در توسعه جامعتی است.
۸
· کردوکار تولیدی خلاق توده های زحمتکش برای توسعه نیروهای مولده نوین و برای کاربست نیروهای مولده نوین و مناسبات تولیدی منطبق با آنها، بنیان نهایتا تعیین کننده پیشرفت جامعتی است.
ادامه دارد.
