خود آموز خود اندیشی (۸۶۸)
شین میم شین
باب دوم
در احسان
حکایت بیست . دوم
(دکتر حسین رزمجو، «بوستان سعدی»، ص ۷۷)
ما به سوی آنچه دانش زمانه مان نموده، می رویم!
۱
چه نیکو زده است، این مثل پیر ده :
ستور لگدزن، گرانبار، به
معنی تحت اللفظی:
پیر روستا مثال خوبی زده است:
چارپای لگد زن بهتر است که بارش سنگین تر باشد.
سعدی
در این بیت شعر،
دیالک تیک خوب و بد را وسعت می بخشد و ستور لگدزن را نیز همتراز با زنبور و سگ قلمداد می کند که باید فشار بر آن را بالاتر برد.
ستور لگدزن می تواند آدمی را یاد توده مولد و زحمتکش شهر و روستا بیندازد.
سعدی می تواند لیستی بی پایان از بد بنیادان در اختیارت بگذارد و حتی کلمات قصار پیر ده را برایت بازگو کند.
ستور لگدزن را باید به عمد تحت ستم و آزار قرار داد.
ستم بر ستور بد بنیاد مردم آزار، عدل است بر ستمدیده لگد خورده، یعنی اشراف بنده دار، فئودال و دربار.
ادامه دارد.
