ویرایش و تحلیل

از

فریدون ابراهیمی

﴿وَهُوَ الْقَاهِرُ فَوْقَ عِبَادِهِ ۖ وَيُرْسِلُ عَلَيْكُمْ حَفَظَةً حَتَّىٰ إِذَا جَاءَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ تَوَفَّتْهُ رُسُلُنَا وَهُمْ لَا يُفَرِّطُونَ﴾
[ الأنعام: ۶۱]

اوست قاهرى فراتر از بندگانش.

نگهبانانى بر شما مى‌گمارد، تا چون يكى از شما را مرگ فرا رسد

فرستادگان ما بى هيچ كوتاهى و گذشتى جان او بگيرند.


کریم

در این آیه،

به مقایسه الله و بشر می پردازد.

کریم

دیالک تیک ارباب و بنده

را

به صورت دیالک تیک الله و آدمیان بسط و تعمیم می دهد

و

صفت اساسی اربابان برده دار را به الله نسبت می دهد:

قاهر.

یعنی غالب، مسلط، چیره.

همه صفات خوب و بد الله در قرآن کریم،

صفات خوب و بد اربابان برده دارند.

الله

انعکاس انتزاعی ـ آسمانی اربابان برده دار است و بس.

الله

عکسی انتزاعی از اصل خویش است.

الله

ظل الااشراف برده دار و روحانی است.

ادامه دارد.